Generation 1
1. Γεώργιος Δημήτριος1 Φλέσσας was born in 1716 in Πολιανή, Καλαμών. He died on 05 Jul 1770 in Εφωνεύθει εν Νησίω Μεσσήνης.
Notes for Γεώργιος Δημήτριος Φλέσσας:
Είναι γιός του Δημήτρη Φλέσσα, γεννήθηκε στην Πολιανή, Μεσσηνίας το 1716 και με τους τρείς αδελφούς του Νικόλαο, Παναγιώτη και Κωνσταντίνο είχαν τα γιδοπρόβατα των Φλεσσαίων στην Πολιανή και το χειμώνα κατέβεναν στο Γραδίκι για να ξεχειμαδιάσουν. Από πολύ μικρός εκπαιδεύτικε στο ντουφέκι και στη σκοποβολή από τον πατέρα του και όταν ενηλικιώθηκε έκανε δική του κλέφτικη ομάδα για να προστατεύει την οικογένειά του από τους Τούρκους και από τους λιστές.
Οι αντιλήψεις για τους κλέφτες μετά την Επανάσταση του 1821
Σταδιακά και μέχρι την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα το 1821, οι κλέφτες, μαζί με τους αρματολούς, αποτέλεσαν τη μόνη στρατιωτική δύναμη τη Ελλάδας η οποία μπορούσε να πολεμήσει επιτυχώς τον κατακτητή, χάρη στην επιτυχημένη εφαρμογή του κλεφτοπολέμου. Άσχετα λοιπόν με τα αρχικά τους κίνητρα, οι ληστρικές αυτές ομάδες αποτέλεσαν τη "μαγιά της λευτεριάς, όπως έγραψε λίγο αργότερα ο αγωνιστής του '21 Μακρυγιάννης.[14] Μετά την επανάσταση, η επιτυχής συμβολή των κλεφτών σε αυτή έδωσε την αφορμή να αλλάξει σημασία η λέξη κλέφτης. Η ρομαντική αυτή αντίληψη για τους κλέφτες διαδόθηκε γρήγορα, γιατί κολάκευε το παρελθόν των Ελλήνων.[15], συνδέοντας τους κλέφτες με την εθνικιστική ιδεολογία, μέσω ιστορικών όπως οι Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος και Σπυρίδων Τρικούπης.[16] Επιπλέον, πολλοί πρώην κλέφτες ή αρματολοί ανέβηκαν στις ανώτερες βαθμίδες της στρατιωτικής, πολιτικής και οικονομικής ιεραρχίας της ελληνικής κοινωνίας του 19ου αιώνα. Αρκετοί από αυτούς[17] στα απομνημονεύματά τους εξωράισαν ως πατριωτική την προεπαναστατική δράση των κλεφτών και αρματολών.[3]
Ιστορία του Ιερού Αγώνος κατά τε της Τουρκίας και της Αυστριακής Αυτοκρατορίας (σε φυλλάδια) του Κ.Ι. Φλέσσα Αθήναι
Απόσπασμα από το χειρόγραφο της σελίδας 19
Έρευνα Τίμου Φλέσσα, Νέα Πεντέλη 2003
..................Ο Ελφεστών παραπλέων τας νήσους του Αιγαίου πελάγους, μετ'ολίγον ηνώθη μετά του στόλου του Σπυριτώφ και μετά την ένωσιν αμέσως ηγέρθη η προς αλλήλους περί προτείων έρις, τα οποία ο Ορλώφ παρεχώρησε εις τον Ελφεστώνα, αλλ'άμα τη ελεύσει του Αλεξίου Ορλώφ, μετά παράπονα του Σπυριτώφ, η αρχηγία, αφαιρεθείσα από τον Ελφεστώνα, παρεχωρήθη μετά διαμαρτίας ματαία αυτού προς τον Σπυριτώφ.
Αγνοώ πόθεν μερικοί τινες ανεκάλυψαν ότι οι εκ Τριπόλεως Αλβανοί, πορευόμενοι εις Κορώνην, συνήντησαν εν τω στενώ του Νησίου (νύν Μεσσήνης) 400 Μανιάτας υπό τον στρατηγόν Μαυρομιχάλην, πατέρα μάλιστα του Πετρόμπεη και κατέσφαξαν άπαντες τους περί αυτούς. Ημείς ερευνήσαντες δεν ηδυνήθημεν ν'ανακαλύψωμεν αν πέριξ του Νησίου της Μεσσηνίας υπάρχει στενόν, και αν υπήρξε τότε στρατηγός Ιωάννης Μαυρομιχάλης και μάλιστα πατήρ του Πέτρου Μαυρομιχάλη, αιχμαλωτισθείς μετά του υιού αυτού και μη φονευθείς, ούτε αν υπήρχε Μελίπυργος, εν ώ κατέφυγε ο Ιωάννης Μαυρομιχάλης.
Ηδυνήθημεν όμως να μάθωμεν ότι 150 Μεσσήνιοι υπό τον Γεώργιον Δημ. Φλέσσαν παραμεινόντες έξω των φρουρίων της Πύλου, μετά τον απόπλουν εκ Κορώνης του Ρωσσικού στόλου, έσπευσαν εν Νησίον της Μεσσήνης προς υποστήριξιν του Ιωάννη Σκυλογιάννη, συγγενούς του Π. Γερακάρη , του διακριθέντος επί Μοροζίνη και εν τη οχυρά οικία του Χατζή Γεωργίου, του καλουμένου Πληγούρη, επολιορκήθησαν υπό των αίφνης κατελθόντων εκ Τριπόλεως Τούρκων καί εφωνεύθησαν άπαντες μεταδοθέντος του πυρός εις την οικίαν του Πληγούρη την 5ην Ιουλίου 1770.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΜΕΣΣΗΝΗΣ
(ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ)
Του Γιάννη Π. Πλατάρου
Μαθηματικού
Γράφτηκε για το περιοδικό «ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΧΑΡΑ« τεύχος 25 Οκτωβρίου- Νοεμβρίου 1998 .........................Στα 1770 διαδραματίσθηκε στη Μεσσήνη η τελευταία πράξη της επανάστασης του Ορλώφ. Εκεί μέσα στα ερείπια του παλιού πύργου της Ιζαμπώς, στο σημερινό χώρο της πανηγυρίστρας, οχυρώθηκε ο μεγάλος ήρωας Γιάννης Μαυρομιχάλης ή Σκυλογιάννης. Μαζί του ήταν ο Γιάννης Κολοκοτρώνης με τον γιο του Κωνσταντίνο (πατέρα του Θεοδώρου) και ο Γιώργης Φλέσσας (παππούς του Παπαφλέσσα). Η μάχη που κράτησε 3-4 μέρες ήταν φονικότατη. Οι Τουρκαλβανοί βασιβουζούκοι επιτίθεντο με μανία. Τελικά πιάστηκε ζωντανός ο Γιάννης Κολοκοτρώνης, Τον μετέφεραν στην Ανδρούσα όπου και τον κρέμασαν. Ο Φλέσσας έπεσε κι αυτός, ενώ o Σκυλογιάννης ανατινάχτηκε στα ερείπια του Μελίπυργου Έκτοτε, η 25η Μαίου 1770 έμεινε στην ιστορία, παρ ότι επισκιάσθηκε από την επιτυχημένη έκβαση της επανάστασης του 1821.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Α. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΕ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΙΑΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ"
Τόν Ιανουάριον του 2003 παρέλαβα από τήν Κα Θεοδώρα Κων. Παπαφλέσσα τό (χειρόγραφον) δοκίμιον "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΕ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΙΑΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ" Συνταχθείσα μέν υπό του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΦΛΕΣΣΑ Βουλευτού Καλαμών Εκδιδόμενη δέ τή επιμέλεια , Π. Α. ΚΟΜΝΗΝΟΥ , Πρώην Γυμνασιάρχου.
Στόχος μου είναι να παρατείνω, όσο δυνατόν γίνεται περισσότερον, τήν ζωή αυτών τών χειρογράφων καί να δημιουργίσω ένα συνοπτικό ευρετήριο γιά τήν κάθε σελίδα εφ' όσον αυτή είναι δυνατόν να διαβαστεί.
Πράγματι ξεκίνησα με τόν Ηλεκτρονικό Υπολογιστή μου Τύπου Pentium 4, με CPU INTEL 1700 MHZ καί λειτουργικό Σύστημα MICROSOFTWINDOWS MILLENNIUM , μέ φυσική μνήμη MEMORY 256MB.
Χρησημοποίησα τον σαρωτή εγγράφων , HP Scan Jet 5470C scanner καί το SONY Compact Disk 16 x 10 x 40 high speed Rewritable disc drive, γιά τήν αποθήκευση του καί Microsoft Word 2000 γιά τήν επεξεργασίαν τού κειμένου. Η κάθε μία σελίδα είναι αποθηκευμένη σάν εικόνα στον επεξεργαστή κειμένου με μία ή δύο γραμμές κειμένου σάν ευρετήριο.
Τά χειρόγραφα είναι τουλάχιστον τριών διαφορετικών συγγραφέων , τό κύριον μέρος ειναι του Βουλευτού Κωνσταντίνου Ι. Φλέσσα. Κατά πάσαν πιθανότητα άρχισε να γράφετε περίπου το 1870 καί κατά καιρούς συμπληρώθηκε από τον Γραμματέα του τον Στρατηγόν Σπύρον Γεωργούλην. Υπάρχει επίσης ένα δεύτερο αντίγραφο από άγνωστο συγγραφέα καί το τελικό αντίγραφο τού Γυμνασιάρχου Παναγιώτη Α. Κομνηνού ο οποίος αντέγραψε μόνο ένα μέρος του πρώτου φυλαδίου.
Ψάχνοντας στην Εθνική Βιβλιοθήκη τής Ελλάδος ανακάληψα το πρώτο φυλάδιο βλέπε εικόνα νο 3.
Κατά μαρτυρίαν του Δημοσιογράφου καί Ιστορικού ερευνιτή κ. Μίμη Φερέτου, σε συνάντηση πού είχα στήν κατοικία του το 2002, "η έκδοση του βιβλίου αυτού απηγορεύθη υπό τής Ελληνικής λογοκρησίας δίοτι εξέθετε τήν Αυστρίαν καί τόν Μέτερνιχ."
Τό δοκίμιον είναι πολυ περιγραφικό, μέ πάρα πολλές λεπτομέριες αλλά είναι πολύ δύσκολο στην ανάγνωση καί υπάρχουν πολλές σελίδες πού έχουν αποκοπεί από αυτό. Αρκεί να σημειώσει κανείς ότι Ο Ιστορικός Αμβρόσιος Φραντζής στήν "ΕΠΙΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙΣΗΣ ΕΛΛΆΔΟΣ στόν Γ τόμο τά γεγονότα τών ετών 1829 έως καί τή δολοφονίαν του Καποδίστρια τήν 27ην Σεπτεμβρίου 1831 ημέραν Κυριακήν, καλύπτει στίς σελίδες μόνον από 104 έως τήν σελίδα 113, ενώ ο Κωνσταντίνος Ιωάννου Φλέσσας αφιερώνει ολόκληρον το Φυλλάδιον εννέα .
Ο, γιά πολλά χρόνια Βουλευτής, Καλαμών ήταν πολύ διαβασμένος καί πρέπει νά είχε στη διάθεση του πολλά δοκίμια Ιστορικών, επιστολές, αρχεία απο τήν βουλή τών Ελλήνων καί αρχεία απο τήν Οικογένεα του παππού του Νικήτα Δημητρίου Φλέσσα.
Είναι περίεργο ότι για το 1823, τόν χρόνο του εμφυλίου πολέμου στήν Πελοπόννησο κατά τόν οποίον ο Γρηγόριος Δημητρίου Φλέσσας, διορίσθει Υπουργός Εσωτερικών καί Διυθυντής τής Αστυνομίας, τό ότι δέν υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες για τήν χρονικήν αυτήν περίοδον.
Εις όλες τίς περιγραφές του, ο Κωνσταντίνος Φλέσσας καλεί τό όνομα τού Παπαφλέσσα ώς Γρηγόριος Δίκαιος Φλέσσας, γιός από δεύτερη γυναίκα του Δημητρίου Γ. Φλέσσα από τήν Πολιανήν Καλαμών. Αναφέρει ότι τό όνομα Δίκαιος τό έδωσε ο ίδιος όταν τό 1816 έφθασε στην Κωνσταντινούπολη καί συνάντησε τόν Μητροπολίτην τών Δέρκων Γρηγόριον. "Οταν αυτός τόν ερώτησε από πού κατάγεται ο Παπαφλέσσας, φοβούμενος τούς Τούρκους διότι ήταν στην "λίστα τών θανατοποινήτων" τής Πύλης, τού απάντησε ότι λέγεται Γρηγόρος Δίκαιος , ότι είναι ένας Ιεροκύρηκας από τήν Κόρινθο καί ότι ήλθε στήν Κωνστνινούπολη γιά νά επισκευθεί τόν αδελφόν του Ηλίαν (Δημητρίου Φλέσσα).
Μέ τ' όνομα αυτό εμυήθει στην Φιλική Εταιρία καί ενεγράφη στά μητρώα της με υπ' αριθ. 5 καί τόν κωδικό Αρμόδιος.
Οι εταίροι τής Φιλικής Εταιρίας ήσαν κατά σειράν εγγραφής των στά μητρώα:
1 .Νικόλαος Σκουφάς
2 .Αθανάσιος Τσακάλωφ
3 .Εμμανουήλ Ξάνθος
4 .Αντώνιος Καμιλόπουλος
5 .Γρηγόριος Δίκαιος Αρμόδιος (Παπαφλέσσας)
6 .Παναγ. Αναγνωστόπουλος
7 .Παναγ. Σέκερης
8 ."Ανθιμος ΓαΖής
9 .Νικόλαος Πατσιμάδης
ΙΟ.Αθανάσιος Σέκερης 11 .Γεώργιος Λεβέντης 12.Αλέξανδρος Υψηλάντης. Τό όνομα Γρηγόριος Παπαφλέσσας τό έλαβε όταν εχειροτονήθει Παππάς μετά τήν αποφοίτησίν του από τήν φημισμένη σχολή της Δημητσάνας. Από τό 1816 έφερε τ'ονομα Δίκαιος καί μέ αυτό υπέγραφε όλα τά έγγραφα του Υπουργείου τών Εξωτερικών.
Β. Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ ΥΠΟ ΤΟΝ ΦΩΤΑΚΟ 1868
ΚΕΦΛΑΙΟ Α' Σελίς 1.
Ό Δημήτριος Δίκαιος κατήγετο εκ μιας των έξοχωτέρων οικογενειών της επαρχίας Μεγαλοπόλεως και έγεννήθη εις το χωρίον Πολιανή του δήμου Άμφείας. Δίκαιοι δε ώνομάΖοντο όλοι οι απόγονοι της οικογενείας ταύτης και μετωνομάσθησαν Φλέσσαϊοι από της λέξεως Έφεσίουςι αναφερομένης εις τάς πράξεις των Αποστόλων, και μη ορθώς προφερομένης εν τη εκκλησία της πατρίδος των Έφλεσίους, εϊτα Φλεσίους, και μετά ταύτα Φλεσσαίους. Οι υιοί αυτού Αθανάσιος, Ιωάννης, Ηλίας, Νικήτας, Παναγιώτης και Νικόλαος όλοι εφερον την νεωτέραν ταύτην επωνυμίαν. Ό δε ειρημένος Δημήτριος ενυμφεύθη δύω γυναίκας, από τάς οποίας έγέννησεν είκοσι και οκτώ τέκνα, δεκαοκτώ εκ της πρώτης,της οποίας το όνομα και ή γενεά εΐναι άγνωστος, εξ ων έπέΖων κατά το 1825 οι Αθανάσιος, Νικόλαος και Ιωάννης, ο οποίος πολεμών κατά των Τούρκων έφονεύθη τω 1825 πλησίον των ερειπίων αρχαίου ναοΰ της Αρτέμιδος κατά τά μεθόρια των δήμων Θουρίας και Αλαγωνίας. (α) Άπο δε της δευτέρας, της ονομαζόμενης Κωνσταντίνας και καταγόμενης άπο του γένους των Άνδροναίων, έγέννησε δέκα τέκνα, εξ ων επέΖων κατά την επα-νάστασιν του 1821 οι Ηλίας, Νικήτας, Κωνσταντίνος, (β) ή Μαρουδή και ο τελευταίος τούτων Γρηγόριος, του οποίου σκοπεύομεν νά γράψωμεν τον βίον.
Γ. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΕ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΩΝ ΦΛΕΣΣΑΙΩΝ
Υπό τον PDDr. Heiner Flessa, Chemnitzer Str. 7, 37085 Gottingen, Germany Spurensuche
Wer nach der Herkunft der Familie "Flessa" sucht, sto?t im spaten Mittelalter auf Hermann Flessen de Herspruk, auch "Flassus", "Flasser" oder "Flesser" geschrieben. Um 1433 und 1450 war er Pfarrer in Kulmbach und in Velden. Erst hundert Jahre spater, nach der Reformation, findet man den Namen dann wieder mehrfach in der Markgrafschaft Culmbacn/Bayreuth. Wenn auch der Grad der Verwandtschaft unterdiesen fruhen Namenstragern manchmal unklar ist, kann man doch 2 Schwerpunkte erkennen./(1)
1. Der Flo?meister Jakob Flessa aus Birnstengi bei Bischofsgrun und sein Sohn Hans sind um 1540 im Flo?buchlein der Stadt Kulmbacri.ver-zeicnnet. Da Hans 12 Kinder hatteA war fur eine Verbreitung des Namens gesorgt. 5 seiner Sohne lebten in Bischofsgrun. Der Bauer Mathes Flessa (1569-1612) in Wollbattendorf bei Hof gehorte auch zu dieser gro?en Familie.
Der 2. Schwerpunkt findet sich fast gleichzeitig im gro?en Hofer Kirchensprengel. In Hof selbst lebte und predigte zuletzt als Archidiakon und Kapitelsenior Nikolaus Flessaus Monchbergensis der Altere (1536-1599). Sein Name deutet auf Munchberg als Geburtsort hin, das damals noch zum Hofer Kirchensprengel gehorte (2), aber auch auf halbem Weg zwischen Bischofsgrun und Hof liegt. Der Familien stammbaum nenntvon ihm 10 Sohne. Von ihnen wurden wieder 3 Pfarrer, 2 in Hof und einer in Gefell, das heute in Thuringen liegt, damals aber noch zur Hof er Gro?kirche gehorte. Nikolaus Fiessaus Monchbergensis der Jungere (1566-1634) ist kein Sohn des Alteren, obwohl er in Hof das Gymnasium besuchte, als Gymnasiast beim Alteren gewohnt haben durfte, ebenfalls Pfarrer wurde und sein kirchliches Amt in Hof begonnen hat. Vermutlich waren beide Onkel und Neffe.
2. Aber auch au?erhalb der Grenzen der Markgrafschaft, etwas nordlich von Hof, aber au?erhalb des Kirchensprengeis waren zu gleicher Zeit drei andere Pfarrer mit unserem Namen tatig: Nikolaus Flo?a wird 1534 in Neudorf bei Flauen und 1554 in Ziegenruck genannt. Sein Sohn Johann Flo?a war Pfarrer in Schondorf an derOria und ab 1571 ebenfalls in Ziegenruck. Ein 1549 geborener "Flessew Johann" wurde Priester in Scnlaitz (heute wohl Schleiz).
Alle Linien derdeutschen Namenstrager kann man bis in die Markgrafschaft Culmbach/Bayreuth, besonders aber in den gro?en Hofer Kirchensprengel, und das benachbarte sachsisch/thuringische Vogtland zuruckverfolgen.
3. Nicht weiter entfernt wie das Fichtelgebirge, aber ostwarts von Hof tragt auf alten Landkarten auch ein Flu? den Namen "Flo?a". Es ist wohl die "Flei?e", die im sachsich-tschechischen Grenzgebiet bei Bad Brambach entspringt und nach Suden zur Egerflie?t. Auf tschechisch heiaf die Flei?e und der Ort Fleissen heute Plesna'.
4. Da die Wurzeln der deutschen Flessas in der Markgrafschaft Culmbach/Bayreuth liegen, ist man uberrascht, den Namen auch in anderen Teilen Europas zu finden.
Der bekannteste Namenstrager ist wohl der Grieche "Papa Flessa" oder genauer "Papas Flessas", nach dem in Athen gleich unterdem Steilabfall der Akropolis in der Plaka eine Gasse Φλέσσα benannt ist. Ins Reich der Fabel gehort wohl die Geschichte, dass in der Schlacht bei Navarino den Turken erst unterlegen sei, nachdem er mit seiner kleinen Schar 600 Agypter erschlagen habe. Tatsachlich fand bei Navarino 1827 eine Seeschlacht statt, in der die europaischen Gro?machte die turkische Flotte entscheidend besiegten und damit den griechischen Freiheitskampf unterstutzten. Papas Flessas war kein militarischer, sondern ein politischer Fuhrer der Griechen. Verglichen mit den deutschen Freiheitskriegen war er also kein Blucher oder Gneisenau, sondern eher ein Freiherr von Stein oder Hardenberg. - Den Titel "Papas" tragen auch heute noch griechischorthodoxe Geistliche. Die Heimat von Papas Flessas(T) soll Messenien auf dem westlichen Pelopones gewesen sein, wo auch der Ort Navarino liegt. Heute findet man den Namen Flessa in Griechenland vor allem auf der Insel Korfu.
Wer in Sudtirol wandert und sich die Muhe macht, aus dem engen E i sacktal nach Kastelruth nicht auf der Autostra?e hinaufzufahren, sondern von der Eisenbahn-Bedarfshaltestelle Kastelruth den Fu?weg hinaufsteigt, kommt bald hinter der Autobahn beim "Flosser" vorbei. An Flo?er auf dem Eisack konnte man zwar denken, aber nur schwerlich an Familien in Oberfranken oder auf Korfu. Aber auch in Oslo gibt es einen "Flessa-vejen", also einen Flessaweg. Um zu erfahren, woher er seinen Namen tragt, mu?te man wohl die Stadtverwaltung von Oslo fragen.
5. Familiennamen gab es schon vor der Reformationszeit, sie wurden meistens bereits im Mittelalter gebildet. Die mehrfach wiederkehrende Schreibweise "Fie?a", "Flo?a" oder "Flesser" und die Familie des Flo?meisters aus Birnstengi bei Bischofsgrun erinnern an den Beruf der Flo?er.Dennoch haben Germanisten gegen diese Ableitung des Namens Bedenken. Im Frankischen ist bei berufsbezogenen Namen die Abwandlung der Endung -er in -a angeblich nicht ublich (Bauer,Fischer, Schuster, Schneider). In der Reformationszeit haben Geistliche und Professoren ihre Namen vielfach ins Lateinische oder Griechische ubersetzt. So wurde "Bauer" zu "Agricola", "Schuster" zu "Sutor" und "Schwarzerd" zu "Melanchthon". Warum wurde dann "Flo?er" zu "Flessaus" und nicht zu "Ratiarius" oder "Caudicarius"?
Da Hof im fruhen Mittelalter im Grenzland zu den Sorben lag, hat man wegen dieser Zweifel Erkundigungen eingeholt, ob der Name aus dem Slavischen abgeleitet werden konnte. Die Antwort war negativ. - Und das Flusschen "Fleisse", tschechisch Plesna, ist doch wohl eher wieder ein Hinweis auf die Flosserei.
So bleibt trotz der Bedenken am wahrscheinlichsten die zur Reformationszeit vielleicht schon etwas verbla?te Ableitung von dem Beruf der Flosser, der im waldreichen Fichtelgebirge und im Frankenwald, aber auch im nahen Erzgebirge heimisch war.
Δ. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΙΜΟΥ ΦΛΕΣΣΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΚΑΙΝ Ή ΦΛΕΣΣΑΙΩΝ"
Δευτέρα, 28 Οκτωβρίου 2002Προς: κ. Γεώργιον Δικαίον
Κοιν. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΦΛΕΣΣΑΙΩΝ
Ευθύμιος(Τιμ) Κ. Φλέσσας Εφημερίδα "Μεσσηνιακός Λόγος"
Αγίου Σίλα 29 κ,ς Λεωνίδαν, Γεώργιον και Αθανάσιον Φλέσσα
Νέα Πεντέλη κ. Μίμην Φερέτον
152 36 κ. Peter Dickson (Δικαίος), USA
κ. Πάνο Κριμπά
Κα Θεοδώρα Παπαφλέσσα
Κα Πότα σύζηγο Νίκου Φλέσσα
Με αφορμή το δημοσίευμα στις 3 Οκτωβρίου 2002 στην Εφημερίδα Μεσσηνιακός Λόγος "Περί του επωνύμου του Παπαφλέσσα και των οικείων του", (βλεπε συννημένα), θα είθελα να παρατηρήσω τα εξής:
1 .Συγκεκριμένα απο έρευνα μου και απο χειρόγραφα που έχω στο αρχείο μου, τ' όνομα Φλέσσας υπήρχε στην Μικρά Ασία απο τούς χρόνους των Σταυροφοριών. Ο Νικόλαος Φλέσσας (Nikolaus Flessaus 1536 - 1599) είναι πρόγονος του Χέϊνριτς Φλέσσα (Heirich Flessa 1891 - 1973) ο οποίος το 1943 με την Γερμανική κατοχή, ήταν Φρούραρχος στην Καλαμάτα. Κατά μαρτυρία της κας Πότας συζήγου του Νικολάου Φλέσσα και άλλων, ο Γερμανός Αξιωματικός απελευθέρωσε τον άνδρα της Νίκο Αθαν.Φλέσσα, δικηγόρο Καλαμάτας, που είχε συλληφθεί για αντίποινα, διότι τό όνομα του ήταν Φλέσσας. Μετα το συμβάν αυτό κάλεσε τους Φλεσσαίους της περιοχής και τους εξήγησε ότι ήταν και αυτός Φλέσσας και ψάχνει να βρεί τις ρίζες του. Οι Φλεσσαίοι βέβαια φοβισμένοι ούτε καν ρώτησαν να μάθουν τ' όνομά του.
2 .Οσον αφορά τον ""γεροξεκούτη" Ιωάννη Νικήτα Φλέσσα, που δεν ήξερε τι έλεγε, και γι' αυτό ανέφερε ότι μέχρι το 1825 το επώνυμόν του ήτο Δικαίος;" Ο αγωνιστής αυτός είχε υποφέρει τά πάνδεινα όπως φαίνεται απο την ποιό κάτω αναφορά του προς το Βασιλέα "Οθωνα "Πολιανή 6 Ιουλίου 1847 Μεγαλειότατε,
Και ως πιστός Σου υπήκοος και ως δήμαρχος από της συστάσεως των Δήμων άχρι τούδε, και ως βουλευτής καί ως πληρεξούσιος υπεστήριξα πάντοτε αρχάς συντηρητικάς ........
Και όμως ύστερον από τοιαύτην δεκαπενταετή διαγωγήν μου καταδιώκομαι άπανθρώπως από τάς υπαλλήλους Αρχάς της Μεσσηνίας δια να καταστραφώ όχι μόνον ηθικώς, αλλά και ύλικώς".
"Ή αδυσώπητος κατ' έμοΰ καταφορά ήρχισεν εν πρώτοις, Βασιλεΰ! δια της άδικωτάτης και παρανομωτάτης Νομαρχιακής αποφάσεως,....................
..Να έκδοθή ένταλμα συλλήψεως κατ' εμού και κατόπιν ένταλμα φυλακίσεως δια να στερηθώ συμπράττων μετά των φίλων μου και συμπολιτών μου της εξασκήσεως των βουλευτικών και δημοτικών μου δικαιωμάτων...
Να περιφέρονται διαρκώς αποσπάσματα στρατιωτικά της Προφυλακής καί Χωροφυλακής των πεζών και των Ιππέων είς τον Δήμον μου βιαιοπραγούντα πολυτρόπως κατά των συγγενών μου και των συνδημοτών ζητοΰντα "κόττα πίττα" επί το Άλβανικώτερον, είς τρόπον ώστε πολλοί εξ αυτών, δια ν' αποφύγουν τα τοιαύτα δεινά κατέφυγαν είς τα όρη και σπήλαια, και μόλον τούτο αί στέγαι και αί θΰραι των κατοικιών των κατεσυνετρίβησαν υπό των αυτών στρατιωτών είσελθόντων είς αύτάς προς τιμωρίαν και έκδίκησιν των άπομακρυνθέντων...".
Προφανώς ο Ιωάννης Φλέσσας του Νικήτα είχε μπερδευτεί στα χαρτιά με τον Ιωάννη Δικαίο του Αναγνώστου, απο την Πολιανή, ο οποίος είχε προβιβαστεί και αυτός στο βαθμό του Υπολοχαγού της Φάλαγγος.
3 . Ο Ηλίας (Ιωάννου;) Φλέσσας το 1845 διορίζεται Ειρηνοδίκης(ΦΕΚ 26/27.10.1845/3.) υπό το επώνυμον Φλέσσας και όχι Δικαίος (Βλέπε συννημένα αντίγραφα)). Παρέμεινε Ειρηνοδίκης. και το 1847 απολύεται υπό το επώνυμον Φλέσσας
(ΦΕΚ 36/31.12.1847/4.και όχι με το όνομα Δικαίος.
4 .Ο Λεωνίδας Αθανασίου Φλέσσας διορίζεται απο τον Παπαφλέσσα, με την συννημένη Δ/γή του Υπουργείου εσωτερικών, Πολιτάρχης της επαρχίας Ανδρούσης στις 8.7.1824. με τό επώνυμο
Φλέσσας και όχι Δικαίος. Πώς είναι δυνατόν ο Παπαφλέσσας να διορίζει τον ανεψιό του, υποτιθέμενο Δικαίο, ως Φλέσσα και με δύο σίγμα; Καί πως γίνεται να πάρουν ορισμένοι Δικαίοι το όνομα Φλέσσας μετά τον θάνατο του Παπαφλέσσα και μάλιστα λόγω έριδος το 1825, εφ' όσον ο ίδιος ο Παπαφλέσσας, δια της ώς ανω διαταγής του, πιστοποιεί το επώνυμο Φλέσσας το 1824 και στην Βαυαρία η οικογένεια Φλέσσα υπάρχει από το 1535; (Βλέπε συννημένη Διαταγή).
Δεν μπορώ να μήν απορήσω για το επιπόλαιο, ας μου επιτραπεί η φράση, της συμπεριφοράς και της συνεχιζομένης διένεξης μεταξύ των δύο ηρωϊκών οικογενειών των Φλεσσαίων και των Δικαίων της Πολιανής. Εμείς οι υπόλοιποι Φλεσσαίοι (ορισμένοι μας αποκαλούν Αρβανίτες) σε όλο τον κόσμο δεν έχουμε τέτοιες προκαταλήψεις.
Υπάρχουν δύο ξεχωριστές οικογένειες και η κάθε μία έχει τους δικούς της ήρωες και την δική της ιστορία. Εάν εσείς επιμένετε ότι το Φλέσσας ήταν παρατσούκλι των Δικαίων, τότε δεχτείτε να γίνει Επιστημονική ανάλυση του DNA, για να λάμψει επι τέλους η αλήθεια.
Μ' εκτίμηση
Ευθύμιος (Τιμ) Φλέσσας
Ε. ΑΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΩΝ ΦΛΕΣΣΑΙΩΝ
Εκ του χειρογράφου και ανέκδοτου βιβλίου του Κωνσταντίνου Ιωάννου Φλέσσα, "Η Ιστορία του Ελληνικού "Εθνους", Σελίς 20, Γεώργιος Δημητρίου Φλέσσας.
Πάππος του Παπαφλέσσα γεννηθείς εν τή κωμοπόλει Πολιανή τής Μεσσηνίας τώ 1716. Κατά την επανάστασην του Ορλώφ έδραμεν επικεφαλής 150 Μεσσηνίων πρός υπεράσπησιν των εν Μεσσήνη των Καλαμών ευρισκομένων μαχητών υπό τον Ιωάννην Σκυλογιάννην, συγγενούς του Π. Γερακάρη, του διακριθέντος επί Μοροζίνη. Παραμείναντες έξω των φρουρίων της Πύλου μτά τον απόπλουν (την 5ην Ιουλίου 1770) εκ Κορώνης του Ρωσσικού στόλου, έσπευσαν εις Νησίον της Μεσσήνης, εν τή οχυρά οικία τού Χαντζή Γεωργίου, του καλουμένου Πληγούρη, επολιορκήθησαν υπό των αίφνης κατελθόντων εκ Τριπόλεως Τούρκων καί εφωνεύθησαν άπαντες μεταδοθέντος του πυρός εις την οικίαν του Πληγούρη.
Ο Ελληνικός λαός, ϋστερααποτήν έπανασταση τού 'Ορλώφ (1770) καί τον ήρωϊκο θάνατο τού Γεωργίου Φλέσσα, παππού τού Παπαφλέσα, συνέθεσε το δημοτικο τραγούδι:
Λεβέντες παλικάρια από τήν Πολιανή μέ τ' ησιμόαρματά τους πάνε γιά το Νησί. Περνόντας τήν Συρόκα καί τήν Βελανιδιά Εύρίσκουν ένα γέρο μέ 4 παιδια. Γειά σου χαρά σου γέρο Καλώς τα τά παιδια, καλώς τον καπετάνιο μέ τα κλεφτόπουλα.
Σήκω να πάμε γέρο νά πάμε στό Νησί για Τούρκικα κεφάλια έλα κοντά καί σύ.
Πώς νάρθω Καπετάνιε πού είμ' ανύμπορος, μα πάρε τα παιδια μου κι' ας μείνω μοναχός. Πρόσεχε Καπετάνιε στό δρόμο πού θα βγής, είναι γιομάτος Τούρκους κι' αδίκως θά χαθής. Φλέσσα Γιώργη μέ λένε καί λογια δέν ακώ.
Τούς Τούρκους θα κτυπήσω
το αίμα τους θα πιώ...
. '0 ιστορικός Τρ. Ε. Εύαγγελίδης γράφει μεταξύ αλλων στή Μεγαλη 'Ελλην. 'Εγκυκλοπαίδεια τού "ΠΥΡΣΟΥ" τομ. ΚΔ σελ. 62: "Φλέσσας.
"Ονομα παλαιας, έπιφανούς καί πολυαρίθμου οϊκογενείας τής Πελοποννήσου, αρρήκτως συνδεδεμένον προς τούς αγώνας τής έλευθερίας τού έλληνικού έθνους. Οίκογένεια φύσει ανυπότακτος καί ατίθασος, κατοικούσα είς τήν ορεινήν κωμόπολιν Πολιανήν τής έπαρχίας Λεονταρίου καί είτα Καλαμών, οϋδέποτε ήθέλησε να έλθει είς έπικοινωνίαν μετα τών Τούρκων, καί τούτου ένεκα ύπέστη τόσους διωγμούς, ώστε πολλά μέλη αυτής να τραπώσι προς τά δύσβατα καί απόκρημνα τής έπαρχίας όρη, διαφιλονικούντα τήν ήγεμονίαν αύτών προς τον κατοκτητήν. Κατα τας συγκρούσεις προς τούς Τούρκους πολλά μέλη τής οίκογενείος έφονεύθησαν, τούτο δε έγένετο αφορμή ώστε να ληφθή η υπόφασις προς μετανάστευσιν, τήν οποίαν δέν ήσπάσθη το σύνολον τής οίκογενείας. Οί αποφασίσαντες ανεχώρησαν δι' 'Αθήνας, οπου διέμειναν έπί έτη καί έκτισαν τον ιερόν ναόν τον έπωνομασθέντα " '0 Σωτήρ τού Δ ι κα ί ου" όστις παρεχωρήθη ώς παρεκκλήσιον είς τήν ρωσικήν πρεσβείαν μέχρις ανακαινίσεως τού ναού τού 'Αγίου Νικοδήμου, οπότε έμεινεν ώς ένοριακός ναός έν τή συνοικία Πλάκας.
'Ακολουθήσαντες το τότε ρεύμα τού έκπατρισμού, μετέβησαν είς τήν'Ιταλίαν καί έκεϊθεν είς τήν Κωνσταντινούπολιν. Μετα πολλών έτών διαμονήν είς τα μέρη ταύτα απεφάσισαν νά έπιστρέψουν είς τήν πατρίδα των, καί προς τούτο έλαβον (τώ 1670), μέσω τού τοτε πατριάρχου Παϊσίου καί τού μεγάλου διερμηνέως παρά τή 'Υψηλή Πύλη Π. Νικουσίου, γράμματα συστατικα από τόν μέγαν βεζύρην Μεχμέτ Κιουπρουλή πρός τόν πασάν τής Κορίνθου. Οϋτως έγένοντο δεκτοί παρα τώ Πασά τής Κορίνθου, όστις, τή παρακλήσει τού τοτε αρχηγού τής οίκοyενείας, παρεχώρησεν είς αύτούς τό παρά το "Αργος καί είς το Φλιάσιον πεδίον κείμενον παλαιόν φρούριον τής Φλιασίας. Δέν είναι έξηκριβωμένον πότε ή οίκογένεια έπέστρεψεν εϊς τήν Πολιανήν τής Μεσσηνίας, γνωστόν όμως είναι οτι ό ώς αρχηγός αϋτής φερόμενος Γεώργιος Φλέσσας έγεννήθη τώ 1716 έν Πολιανή. Το έπώνυμον Φλέσσας έλαβεν ο κλάδος αυτος έκ τού Φλιασίου πεδίου, όπου κατοίκησε, προς διάκρισιν τών άλλων συγγενών Δικαίων, τών έχοντων το αυτο έπώνυμον. '0 Γεώργιος Φλέσσας ο Φλιάσιος κατά παραφθοράν έγένετο Φλέσιας καί είτα Φλέσσας. "Εκτοτε παρέμεινε το έπώνυμον τούτο είς τήν οίκογένειαν καί τούς απογόνους τού Γεωργίου Φλέσσα, οϊτινες καί εϊς χρήμα καί είς αίμα προσήνεγκον πολλα ύπέρ τής έλευθερίας τής 'Ελλαδος".
Ζ. ΕΠΙΣΤΟΛΗ Ginny Eramo.
Η Ginny Eramo μέλος της οικογενείας των Δικαίων, μέσω e-mail ζητά πληροφορίες για την ΟΙκογλενεια των Φλεσσα'θων απο την Αμερική
-----Original Message-----
From: <ThomasEramo@@aol.com> To: <tflessas@@hol.gr>
Sent: Sunday, December 03, 2000 4:37 AM
Subject: Re: Give me more details about your family.
> Thank you for your e-mail. Please send future e-mails to: gvalway@@aol.com
>
> Now, regarding the family name, we are confused. We have been told that the Dekeos family and the Flessas family are one in the same. We believe that > Pappa Flessas was the great grandfather of Helen Dekeos. Helen's father > Xenophon Dekeos, moved to America, and Helen married into the Eramo family.
> Helen is mother to Tom Eramo - whom is my husband.
>
> Perhaps you could send both family trees of Dekeos and Flessas, so we can > figure this out?
>
> Sincerely,
>
> Ginny Eramo
Απάντηση Τίμου Φλέσσα στην Ginny Eramo
3 December 2000 Dear Mrs. Eramo; Thank you for strating things out for me. You are not the only one confused about the Dikaios - Flessas Names. The Dikaios family started this confusing issue back in the 1875 days when two politicians the Panagos Flessas and John Dikaios where running for senators in the Kalamata area. The Dikaios candidate in order to spring up votes spread the word that he and his family are direct descendants of Papaflessas. He had also falsified some documents in the Department of the Army in order to support his claim.
The truth is this. The Flessas family existed in Peloponnisos since the 1600's from the Venetian ruling of the area. The name Flessas comes from the Bavarian word "Flosserei." meaning "raft leader". There is a large Bavaria family and the Flessa's have their own bank in Germany the Flessas Bank.
As you can see there is not any connection of the Dikaios family to Papaflessas. I have old manuscripts from our family stating that the name Flessas existed back in 1700's and not after the death of Papaflessas in 20 May 1825, like the Dikaios family is claiming to be a nick name of their family. Papaflessas of course was the Minister of interior for Greece after the Greek liberation from the Turks and he continued to sign a lot of documents as Gregory Dikaios, because Dikaios was his ecclesiastical rank and like any archbishop today (Makarios, Christodoulos, etc) they singe their name with their ecclesiastical titles.
This is the hall truth and nothing but the truth to this issue. Tim C. Flessas
Γεώργιος Δημήτριος Φλέσσας had the following child:
i. Δημήτριος Γεώργιος2 Φλέσσας was born in 1736 in Πολιανή, Καλαμών. He died in
1799 in Μονή Ρεκίτζας. He married (1) Θεοδώρα Νοταρά in 1761. She was born in Τρίκαλα, Κορινθίας. He married (2) Κωνσταντίνα Ανδροναίου. She was born in Δημητσάνα.
Notes for Δημήτριος Γεώργιος Φλέσσας:
Υιός του Γεωργίου Παναγ. Φλέσσα και πατήρ του Παπαφλέσσα, γεννηθείς εις την Πολιανήν των Καλαμών τω 1736. Εφονεύθη εις συμπλοκήν προς τους Τούρκους, γενομένης εις τα πέριξ της Σπάρτης τω 1799, καθ' ήν εφονεύθη και ο σκληρός και αιμοχαρής Μπουλούμπασης. Αφήκε πολυμελεστάτην οικογένειαν αποτελουμένη εξ είκοσι επτά αρρένων τέκνων και ενός θήλεος την προστασίαν της οποίας ανέλαβεν ο συγγενής του Παναγιώτης Δικαίος, πρόκριτος της επαρχίας την εποχήν εκείνην (Τρ. Ευαγγελίδης).
Από το Χειρόγραφο βιβλιο του Κωνσταντίνου Ιωάννου Φλέσσα"
"Η αποστολή του κρέατος δια του εκλεκτού του Ηλία Φλέσσα εσκόπευεν εις τον έλεγχον του αριθμού τ?ν εν τ? Πύργω Τούρκων. Ο Δρίβελης είδεν ότι ούτοι ήσαν οκτ? εν είς ήτο γιγαντ?δης το ανάστημα , ο Βουρούβασης. Οι περί τον Φλέσσαν άλλωστε και διότι άρχισεν να βρέχει, έφυγαν εν τάχει και εισήλθεν εις τον Πύργον ουχί σύσωμοι αλλά ο καθένας χωριστά. Έν πρώτοις ανήλθον ο Δημήτρης Γρίβαλης και ο Νικήτας Φλέσσας ών ο έτερος εκάθησεν δεξιόθεν του Βουλούβασι, Δ.
Φλέσσας αριστεράόθεν τ?ν δύο άλλων έκαστος παρακάθησεν εκάστ? τ?ν άλλων Τούρκων, ο πελόριος Βουλούβασι κατέκρινεν οικτρώς τον Ζαχαριάν, ότε ο Ηλίας
Φλέσσας επήνεσε την ανδρίαν και την ευφυΐαν του Ζαχαριά, εφ’ώ ο Βουλούβασης χολωθείς λαμβάνει αίφνης δια μεν της αριστεράς χειρός τον Νικήτα Φλέσαν από του τραχήλου, διά δε της δεξιάς χειρός τον Δημήτρην Φλέσσαν και τας κεφαλάς τ?ν κατέβασεν επί της εστίας. Συνάμα συνεπλάκησαν και οι λοποί ουδενός δυναμένου όπως ποιήση χρήσιν τ?ν όπλων.
Εν τη αγωνία τάυτη ο Δημήτρης Δρίβαλης επέσπασεν της εστίας κέραμον και πλήττει δι’ αυτού τον Μπουλούμπασην κατά κροτάφου πάραυτα πεσόντα αναίσθητον και ούτ? πάντας τους Τούρκους συγκατέσφαξαν πλην ενός, διασωθέντος εις Σπάρτην και το γεγονός αναγκείλοντας εις τας Τουρκικάς αρχάς. Ο Ηλίας Φλέσσας μετά τ?ν άλλων σιαλεύσας τα σώματα τ?ν φονευθέντ?ν Τούρκων και αποκόψας την κεφαλήν του Μπουλούμπαση, επορεύθη εσπευσμένως εις διακειμένην τινά μονήν κατά την Λυγκούστρα προς διανυκτέρευσιν.
Μετά δε μίαν ώραν από της εις την μονήν αφίξεώς τ?ν έφθασαν από Σπάρτη, προδοσία φαίνεται, εκατόν περίπου Τούρκοι, οίτινες επολιορκήσαντες τους εν τη μονή εννέα Έλληνες πυροβολούντες και αντιπυροβολούμενοι από της αρχής της πολιορκίας μέχρι πρωίαν της επιούσης ότε εφονεύθη ο Δημήτριος Φλέσσας πατήρ του Ηλία και Νικήτα Φλέσσα, Την επιούσαν δύο ώρας μετά την ανατολήν του Ηλίου ηκούσθησαν πυροβολισμοί ούκ ολίγοι ρυπόμενοι υπό τον περί τον Ζαχαριάν ματαβαινόντ?ν από του ενός χωρίου εις άλλον προς στέψιν ανδρογύνου τινός. Τους δε πυροβολισμούς τότους ακούσαντες οι Τούρκοι επίστευσαν ότι έρχετια εις επικουρείαν τ?ν πολιοτκουμένων ο Ζαχαριάς και αμέσως προς αλλήλους συνενοηθέντες επίστευσαν τούτο και είπον ότι έρχεται ο Στραβός στραβόν εννοόυντες τον Ζαχαριάν ένεκα ουλής κατά την όφρύν του καθιστ?σης τον έτερον τ?ν οφθαλμών του ημίκλειστον. Ούτ? λοιπόν οι Τούρκοι ετράπησαν εις φυγήν εγκαταλειπόντες τα πολεμοφόδια εαυτ?ν και άλλα. Βεβαίως αν παρετείνετο η πολιορκία επί μίαν έτι ώραν θα παρεδίδεντο οι εν τη Μονή, διότι είχον σχεδόν αξαντλήσει άπαντα τα πολεμοφόδια.
Μετά την τοιαύτην τ?ν πολιορκούντ?ν αποχώρησιν ο Ηλίας Φλέσσας μετά του αδελφού του Νικήτα και τ?ν άλλων ενεταφίασαν τον νεκρόν τους πατέρα εις την μονήν και έσπευσαν εις συνάντησιν του Ζαχαριά προς όν συναντήσαντες εν Λυγκούστρα αφηγήθησαν τα συμβάντα και παρέδωσαν την κεφαλήν του Μπουλούμπαση. Ο δε Ζαχαριάς λαβών εν χερί την κεφαλήν έκοψε δια τ?ν οδόντ?ν του τα αυτιά του και εδωρήσατο ένα αργυρούν πιστόλιον τ? Ηλία Φλέσσα και έτερον τ? Νικήτα Φλέσσα.
Την επιούσαν της συναντήσεως ανεχώρησαν ο Ηλίας και Νικήτας Φλέσσας μετά τ?ν οπαδών τ?ν εις την Πολιανήν Αμφείας, ένθα μετά ένα μήνα έμαθον τον θάνατον του Ζαχαριά. Διέμενον οι ανωτέρω εις Πολιανήν μέχρι του έτους 1805, διότι κατά συμπλοκήν μεταξύ Τούρκων και κλεπτ?ν εφονεύθει ο Τούμπαρης, ο Φερέτος και ο Κούμανης, μετά τον φόνον τ?ν οποίων και μετά την έκδοσιν φιρμανίου ο Δημήτρης Δρίβαλης και Νικήτας Φλέσσας επορεύθησαν εις Ζάκυνθον, του Ηλία Φλέσσα μείνοντος εν τοις όρεσι της Αμφείας της επαρχίας Καλαμών."
Εφημερίς ΘΑΡΡΟΣ Σελίδα 6 Κυριακή 28 Μαΐου 2000
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΗΜΑΝΔΡΙΤΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟ (ΔΙΚΑΙΟ-ΑΡΜΟΔΙΟ)'Η ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ
Απάντηση στον κ Ι. Δικαίο
Κύριε Διενθυντά,
Με αφορμή την επιστολή τον κ. Ι. Δικαίου που δημοσιεύθηκε την 20- 5-2000 σε στrήλη της εγκρίτου εφημερίδας σας, αναφορικά με την ιστορία τουΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ, ως ιστορική οικογένεια των ΦΛΕΣΣΑΙΩΝ με το αναφθαίρετοδικαίωμα του απογόνου του εθνεργέτη του 1821 και 'Ηρωα του ΜαΝιαΚιΟΥΑΡΧΗΜΑΝΔΡΙΤΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΦΛΕΣΣΑ (ΔΙΚΑΙΟΥ-ΑΡΜΟΔΙΟΥ) 'Η ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ,θα μας επιτρέψετε για την αποκατάσταση της ιστορικής πραγματικάτητας ναγνωρίσουμε στον ανωτέρω συντάκτη και στο ευγενές αναγνωστικό σας κοινό τακστωτέρω αληθεί, τεκμηριωμένα και αδιάσειστα στοιχεία:
1 .Οι απόψεις του κ. Δικαίου προέρχονται από στοιχεία τα οποία βασίζονται σε εσφαλμένες πηγές, σε σκέψεις που δεν είναι ξεκαθαρισμένες, σε πληροφορίες που διίστανται και σε υπερβολές με αποτέλεσμα να δημιουργούν σύγχυση και παραπληροφορηση.
2. Σε επιστολη του προς τον καθηγητήν της Βυζαντινής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Νικόλαο Β. Τωμαδάκη την 1-7-1958 ο σνγγενής του, κ. Γ. Δικαίος ζητούσε να πληροφορηθεί γιατί ο ΑΡΧηΜαΝΔΡΙΤΗΣ ΓΡΗγΟΡιΟΣ ΦΛΕΣΣαΣ ήταν ΔΙΚΑΙΟΣ στο αξίωμα, έλαβε, από τον εν λόγω καθηγητή την 4-7-1958 την εξείς απαντηση:
Φιλε κύριε, Από τα Εκκλησιαστικά Οφφίκια και Αξιώματα προκύπτουν επώνυμα: Σύγκελλος, Πρωτοσύγκελος, Οικονόμος Πρωτόπαπας, ΔΙΚΑΙΟΣ, 'Εκδικος, Ιερομνήμων, Σακελλάριος κ.ά.
'Οταν ο ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΦΛΕΣΣΑΣ ελαβε το ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΟΦΦΙΚΙΟ τον ΔΙΚΑΙΟΥ υπέγραφε ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣ. Ο λαός του τον είθελε ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ. Αυτή είναι η ιστορία του πράγματος.
... Αν η οικογένειά σας το προσέλαβε λόγω συγγένειας, δεν το γνωρίζω. Φιλικώτατα
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Β. τωμαδακης
Τακτικός καθηγητής Πανεπιστημίου Μασσαλίας 4- Αθήνα Ο Διδάσκαλος του Γένους Αδαμάντιος Κοραής γράφει: "ΔΙΚΑΙΟΣ" ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΑΞΙΩΜΑ, σημαίνον Τοποτηρητήν του ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ, ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ η Ηγουμένου Μονής. Μετά από αυτήν την αληθινή απάντηση του καθηγητή ο κ. Δικαίος προσπαθεί να μας πείσει με μια επιστολήενός αγωνιστή που προέρχεται από τη Σάμο, του Φωτίου Ηλιάδη, που αναφέρειτον αδελφό του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ ΝΙΚΗΤΑ ΔΗΜ. ΦΛΕΣΣΑ δείθεν ως ΝΙΚΗΤΑΔΙΚΑΙΟ, και εξ' αυτού λανθασμένα να συμπεραίνει ότι και τον ΑΡΧΗΜΑΝΔΡΙΤΗΓΡΗΓΟΡΙΟ ΦΛΕΣΣΑ πρέπει να τον έλεγαν ΔΙΚΑΙΟ. 0 Ιστορικός του Αγώνος και Α'Υπασπιστής του ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, . ΦΩΤΙΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ή ΦΩΤΑΚΟΣδιευκρινίζει ότι στην ΠΟΛΙΑΝΗ κατά την Εθνεγερσία του 1821 υπείρχαν δύοΝΙΚΗΤΕΣ: · 0 ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ και ο αδελφός του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ: Ο ΝΙΚΗΤΑΣ ΔΗΜ. ΦΛΕΣΣΑΣ και
· 0 ΝΙΚΗΤΑΣ ΠΑΝ. ΔΙΚΑΙΟΣ, ΛΟΧΑΓΟΣ και γαμπρός του ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ Για την αλήΘεια παραθέτουμε ενδεικτικά δύο επιστολές του ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΝΙΚΗΤΑ ΦΛΕΣΣΑ.
Α'Προς τον γυιό τού Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ
"Αδελφέ καπετάν Γεναίε, ημείς εδώ φθάσαντες ετρέξαμεν εις βοήθειαν της Καλαμάτας, αλλά δεν επροφθάσαμεν, καθότι η Καλαμάτα καθόλου δεν αντεστάθη και εμπήκαν μέσα. Λοιπόν δια αγάπην Θεού και της φίλης πατρίδος τρέξετε το ογρηγορώτερον και βιάσατε και όσα στρατεύματα είναι αυτού, χωρίς στιγμήν να χρονοτριβείτε, απόψε να προφθάσετε. Γράψατε και του Κολιακόπουλου και του Γέρου, άπου να ταχύνουν τον ερχομόν τους, διότι ό κόσμος έφθασε εις απελπισίαν, τόσα σε λέγω και προσπάθησον το ογληγορώτερον να προφθάσετε.
Τη 28-Μαίου 1825
Οι αδελφοί ΝΙΚΗΤΑΣ ΦΛΕΣΣΑΣ - ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠΑΤΣΩΡΗΣ
Β' Προς το Σεβαστόν Υπονργείο των Πολεμικών
Δια του ταπεινού μου αναφέρω, ότι μετά τον αναχωρισμό μου απο τα αυτού και ελθών εις τα εδώ, βλέποντας την μεγάλην ανάγκην εσυνέργησα μετά των καπεταναίων της Μεσσηνίας και εσυστήθη στρατόπεδο εις Κουτζουκμάνην, το οποίον εχρησίμευσε μεγάλως εις τον τόπον, και έως ώρας όπου είταν δεν εύρεν καιρόν ο εχθρός να κάμει τους σκοπούς του, τώρα βλέπω, ότι εξ' αιτίας των τροφών και εφοδίων ίνα διαλυθεί και είναι δυστυχία μεγαλωτάτη. Ο τόπος και τον τρόπο δεν έχει πλέον όπου να οικονομήση καθ' ότι είναι αφανισμένος από τας προτέρας εφόδους του εχθρού.
Μένω με σέβας
Τπ 10 Μαρτίου 1826 Γαρδίκι, Καλαμών Ο Πατριώτης
ΝΙΚΗΤΑΣ ΦΛΕΣΣΑΣ
(Γ.Α.Κ. Υπ. Πολέμου ΦΑΚ25)
Το 1836 ο Βασιλιάς ΟΘΩΝ απένειμε στον ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΝΙΚΗΤΑ ΔΗΜ. ΦΛΕΣΣΑ το παράσημο του Αργυρού Σταυρού του Τάγματος του Σωτήρος (Φ.Ε.Κ 21/25-5-1836)
3. Η άποψη του κ. Δικαίου για τον ΧΙΛΙΑΡΧΟ του Αγώνος ΙΩΑΝΝΗ ΝΙΚΗΤΑ ΦΛΕΣΣΑ. ανεψιό του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ που φέρεται να αναφέρει με επιστολη του, ότι λόγω κληρονομικής έριδος τινές ΔΙΚΑΙΟΙ μετονομάσθηκαν δείθεν σε ΦΛΕΣΣΑΙΟΥΣ, είναι σκόπιμη, αβάσιμη, ατεκμηρίωτη και παραπλανητική, διότι η οικογένεια των ΦΛΕΣΣΑΙΩΝ ως αρματωλική, φιλελεύθερη και πολυπληθής με μεγάλες διώξεις, ήταν αδιανόητο και , φύσει αδύνατον να διαθέτει επαρκεί περιουσιακά στοιχεία, ικανά να προκαλέσουν οικογενειακή έριδα. Πέραν αυτών, η επιστολη αυτή του 1872 είναι και πλαστή, διότι υπογράφεται και με το επώνυμο ΔΙΚΑΙΟΣ, καθότι είναι γνωστό οτι το 1836 καί 1844 ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΙΚΗΤΑ ΦΛΕΣΣΑΣ Είταν ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΜΦΕΙΑΣ και μετέπειτα πολλάκις βουλευτήςς Μεσσηνίας έως το 1884, και υπέγραφε μόνο με το επώνυμο ΦΛΕΣΣΑΣ. (Φ.Ε.Κ. 80/28-12-1836) και "ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ" 1968 Σελ. 241-242.
Παραθέτουμε για την αλείθεια φωτοτυπία της ιδιοχείρου υπογραφής του ως Δημάρχου Αμφείας έτους 1836:
4. Επειδη ορισμένοι ιστορικοί και θεατρικοί συγγραφείς όπως ο ΣΠ. ΜΕΛΑΣ, από άγνοια προφανώς, ισχυρίζονται ότι το ΦΛΕΣΣΑΣ προείλθε δείθεν από παραδρομή της γλώσσας του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ, όταν αυτός ήταν 11 ετών και έλεγε τον απόστολο (αν είναι δυνατόν), ενώ αποδεικνείεται σε ευρεθέν συμβόλαιο -ντοκουμέντο ΤΟΥ 1797 με απόλυτο ακρίβεια, ότι το ΦΛΕΣΣΑΣ είναι επώνυμο παλαιάς οικογένειας Πολιανιτών, προ του ΑΡΧΗΜΑΝΔΡΙΤΗ ΦΛΕΣΣΑ, παραθέτουμε αυτό σε φωτοτυπία για ενημέρωση των φίλων της Ιστορίας.
5. Το ότι ο Σεβάσμιος ΑΡΧΕΙΟΦΥΛΑΞ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΩΣ, όπως αναφέρει στην επιστολήν του ο κ. Δικαίος, δεν ανεύρε , κανένα έγγραφο στοιχείο για τον ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ επί Πατριαρχίας, ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ του Ε', δεν μας εκπλείσσει, διότι είναι στους πάντες γνωστό, λόγω των αιματηρών γεγονότων που ελαβαν τότε με τον απαγχονισμό του ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ γΡηγΟρΙοΥ του Ε', των πυρπολύσεων και λεηλασιών του ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ, να κατεστράφησαν αρκετά σπουδαία έγγραφα του 1821 και μεταξύ αυτών και του ΑΡΧΗΜΑΝΔΡΙΤΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΦΛΕΣΣΑ.
'Αλλωστε ο ΑΡΧΕΙΟΦΥΛΑΞ του ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ δεν αρνηθηκε την αρμοδιότητα απονομής του ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΟΦΦΙΚΙΟΥ του ΔΙΚΑΙΟΥ και άλλων Αξιωμάτων και Οφφικίων από το ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ , ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ούτε αρνήθηκε ότι ο " ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΦΛΕΣΣΑΣ ΕΧΡΙΣΘΗ ΑΡΧΗΜΑΝΔΡΙΤΗΣ από τον ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ, ουτε απέκλεισε το γεγονός ότι έλαβε τό ΟΦΦΙΚΙΟ τον ΔΙΚΑΙΟΥ, ουτε το γεγονός ότι εκ του ' ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ αυτού τίτλου διορίσθηκε Πατριαρχικός 'Εξαρχος Κωνσταντινουπόλεως, δηλαδή Αντιπρόσωπος τού ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ σε μεγάλης σημασίας Εκκλησιαστική περιοχή, όπως ήταν ήδη ο 'Εξαρχος του ΠΑΝΑΓιΟυ ΤαΦοΥ στα ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ. Απλώς ανέφερε ότι δεν βρήκε έγγραφα στοιχεία. Ομοίως και κατά την εμφύλιο περίοδο 1823-1825 δεν ευρέθη λόγω πιθανής απώλειας ή καταστροφής και το δίπλωμα με το οποίο ο ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ διόρισε τον ΠΑΠΑΦΛΕσΣΑ ως Υπουργό των Εσωτερικών και της Αστυνομίας, το γεγονός όμως αυτό δεν δύναται να αμφισβητήσει το Αξίωμα του 'Ηρωα του ΜΑΝΙΑΚΙΟΥ. (ίδετε ΦΩΤΑΚΟΥ: ΒΙΟΣ του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ σελ. 79). 'Οταν ο ΑΡΧΗΜΑΝΔΡΙΤΗΣ , ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΦΛΣΣΣΑΣ έγινε Ανωτάτη ΑΡΧΗ της Φιλικης Εταιρίας και Συναρχηγός αυτής, έλαβε το μυστικό όνομα ΑΡΜΟΔΙΟΣ και το συνθηματικό αΜ με τα οποία υπέγραφε τα έγγραφα της εταιρείας. "Αλλα σπουδαία μέλη όπως ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΡΑΣ, 0 ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΑΡΜΑΚΗΣ, Ο ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΣ, Ο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΕΡΡΑΙΒΟΣ, και ο Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ αντί των στοιχείων της αλφαβητου και των μυστικών ονομμάτων που είχαν τα ιδρυτικά μέλη της Φιλικής Εταιρίας ελαβαν αντίστοιχα τους αριθμούς 108, 109, 110, 114, και 118 και αυτούς χρησιμοποιούσαν στήν αλληλογραφία τους.
('Ιδετε Τ. ΒΟΥΡΝΑ: "ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ" σελ: 48-51 και Ε. ΞΑΝΘΟΥ: "Απομνημονεύματα Φιλικής Εταιρείας" σελ. 110-111 και 137-138).
7. Στο ΜΑΝΙΑΚΙ έπεσε υπέρ πίστεως και ελευθερίας της πατρίδος μας ο ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ και ανεψιός του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΗΛΙΑ ΦΛΕΣΣΑΣ και ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΝ. ΦΛΕΣΣΑΣ ΧΙΛΙΑΡΧΟΣ, σύμφωνα με τούς ιστορικούς ΤΡ. Ε. ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗ και Χ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟ και ακριβώς αυτά αποδέχτηκε η συγκροτηθείσα ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ (30) Επιφανών ανδρών το 1900 για την ανέγερση ανδριάντων των Ηρώων του ΜΑΝΙΑΚΙΟΥ της οποίας μελος ήταν και ο δικηγόρος Χριστ. Δικαίος. (ίδετε: α. Εγκυκλοπαίδεια "ΠΥΡΣΟΥ" τόμος Κ.Δ. β) Ο ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑΣ και το ΜΑΝΙΑΚΙ' αντίστοιχα σελ. 62, γ) "ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ" έτους 1969-1970 και δ) Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας τόμ.Β'). ε) Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗ σελ. 573.
Το γεγονός ότι σε στήλη του ΜΑΝΙΑΚΙΟΥ έχει γραφεί από τον σύλλογο Τριφυλίων της Αθήνας το 1975 κατά λάθος, η εσφαλμένη ένδειξη ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣ αντί του ορθού ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΗΛΙΑ ΦΛΕΣΣΑΣ και έχει παραλειφθεί και τό το όνομα του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΝ. ΦΛΕΣΣΑ, αυτό σημαίνει παραπληροφόρηση και παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας και για τον λόγο αυτό παρακαλούμε τον άξιο Δήμαρχο Νέστορος να προβεί στην αναγκαία διόρθωση.
8. Η Αικατερίνη χηρα του Οπλαρχηγού ΗΛΙΑ ΔΗΜ. ΦΛΕΣΣΑ αδελφού του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ με αναφορά της την 14-11-1846 προς την εξεταστική Επιτροπή του αγώνος αναφέρει: ' Ο ΗΛΙΑΣ ΦΛΕΣΣΑΣ πρώτος μεταξύ των κατά την Πελοπόννησο Εταιριστών μυηθείς το μυστήριο της Φιλικής Εταιρείας παρά του αδελφού του αειμντίστου ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΦΛΕΣΣΑ δεν ελειψε να εκπληρώσει πιστός τον όρκον τον οποίον έδωκεν, παρευρέθη εις διαφόρους , μάχας και ιδίως εις Καρύταιναν, Βαλτέτσι, Τρίπολην, όπου υπερασπιζόμενος γενναίως την τιμήν, την δόξαν και την ελευθερίαν του Έλληνος, προσέφερεν εαυτόν, πληγωθείς βαρέως και θανών εκ τούτου.
(Α.Χ.Ε.Β. φακ. 220).
Ο Δήμαρχος Καλαμάτας ΑΝΤ. ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΣ με το αριθμ. 1011/15-6-1865 πιστοποιητικό βεβαίωσε ότι η Αικατερίνη χηρα ΗΛΙΑ ΔΗΜ. ΦΛΕΣΣΑ ήταν νόμιμος σύζυγος του υπέρ πατρίδος πεσόντος οπλαρχηγού ΗΛΙΑ ΔΗΜ. ΦΛΕΣΣΑ αδελφού του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ (Α.Χ.Ε.Β. αρ. 18929 φακ.'Ι20) (Για πιστοποίηση παραθέτομμε φωτοαντίγραφα των ανωτέρω εγγραφων).
9. Η Πατρίδα τιμώντας τη μνημη τον ΑΡΧΗΜΑΝΔΡΙΤΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΦΛΕΣΣΑ των ΦΛΕΣΣΑΙΩΝ Οπλαρχηγών σνγγενών του, καθώς και όλων των Αγωνιστών που Θυσιάστηκαν μaζύ του γιά την Ελευθερία του Γένους, ονόμασε την περιοχη όπου έγινε η θρυλική μάχη του ΜΑΝΙΑΚΙΟΥ σε ΔΗΜΟ ΦΛΕΣΣΙΑΔΟΣ. (ΦΕΚ 80/28-12-1836) και πρόσφατα με το νόμο 2539/97 (ΦΕΚ 244 τεύχος Α 4-12-1997 σε ΔΗΜΟ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ. Με το Β.Δ. 157/1969 κόθε 20ή Mαϊoυ εορτάζεται στο ΜΑΝΙΑΚΙ η επέτειος της ομώνυμης Θρυλικιής μάχης
Οι κύριοι Δήμαρχοι ΑΘΗΝΩΝ- ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ - ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ - ΘΟΥΡΙΑΣ -ΝΕΣΤΟΡΟΣ που διακρίνονται μεταξύ των άλλων καί για την πολιτιστική των ευαισθησία, παρακαλούμε για λόγους ορθότητας όπως σε όλες τις προτομές του 'Ηρωα τού ΜΑΝΙΑΚΙΟΥ αναγράψουν πλήρη την ονομασία:
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΦΛΕΣΣΑΣ (ΔΙΚΑΙΟΣ-ΑΡΜΟΔΙΟΣ) ή ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ
Κύριε Δικαίε αυτη είναι η ιστορική αληθεια και πραγματικάτητα.'Οσο και αν θέλετε, να μην την παραδέχεστε δικαίωμά σας. 'Ομως μην επιχειρείτε άστοχα και μάταια να παραπλανείτε και να συγχέετε, διότι άλλη ιστορία έγραψε ο ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑΣ και οι ΦΛΕΣΣΑΙΟΙ οπλαρχηγοί αδελφοί, ανεψιοί του και άλλη η δική σας οικογένεια. Η κοινή γνώμη, οι μελετητές και φιλίστορες και οι Αρμόδιες Αρχές έχουν γνώση καί κρίση και δεν χρειάzεται να "βαπτίζετε" τους ΦΛΕΣΣΑΙΟΥΣ οπλαρχηγούς αδελφούς, ανεψιούς του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ και ΔΙΚΑΙΟΥΣ για να τούς πείσετε άτι έχετε σνγγένεια.
Ο λαός και η ιστορία μας απεκάλεσε τον ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΦΛΕΣΣΑ, άταν έγινε ΚΛΗΡΙΚΟΣ (ΠΑΠΑΣ) ως ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ καί οχι ως ΠΑΠΑ-ΔΙΚΑΙΟ και δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα δημοτικά άσματα γιά τους ΦΛΕΣΣΑΙΟΥΣ οπλαρχηγούς από τον παππού του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ ΓΕΩΡΓΙΟ ΦΛΕΣΣΑ (1770) έως τον 'Ηρωα του ΜΑΜΑΚΙΟΥ αναφέφουν ρητά το επώνυμο ΦΛΕΣΣΑΣ.
Κύριε Διευθυντά σας ευχαριστούμε για την φιλοξενία και σας zητάμε συγνώμη που αφαιρέσαμε πολύτιμο χώρο από τις στηλες της εγκρίτου και αρχαιοτέρας εφημερίδας σας και λόγω αυτής της στενότητας χώρου, δεν μπορούμε να αναφέρουμε και άλλα πολλά αληθή και αδιάσειστα στοιχεία για τον ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ και τους ΦΛΕΣΣΑΙΟΥΣ, προγόνους μας.
Καλαμάτα 24-5-2000
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
ΤΩΝ ΦΛΕΣΣΑΙΩΝ
ΑΠΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ
Κε Διευθυντά
Παίρνω αφορμή από το δημοσίευμα της εφημερίδας σας (21.2.2002) υπό τον τίτλον: Από τους "σοφούς εγκεφάλους" του Υπουργείου Πολιτισμού προτείνεται ο "ακρωτηριασμός" της Ιστορίας της Λεβεντογέννας Πολιανής..." καί έχων υπόψιν μου την πληροφορίαν που κατεχώρησε η συνάδελφος σας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" (2.2.2002) υπό τον τίτλο "Το σπίτι του Παπαφλέσσα", σας αποστέλλω την παρούσαν μου με κάποιες επισημάνσεις.
1. Η ενέργεια (απόφασης) του Υπ. Πο. εις απάντησιν σχετικού εγγράφου που προφανώς συνέταξε μέλος ενδεχομένως καί μέλη τινά της Οικογένειας Φλέσσα, αφού προ την Νομαρχία απλώς κοινοποιείται η ενέργεια (απόφασης) του Υπ. Πο. αν μη τι άλλο παρουσιάζει έκδηλον την ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΤΗΤΑ μεθ' ης ενήργησε ο αρμόδιος του Υπ.Πο.
2. Στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" (2.2.2002) γράφεται: Παράλληλα γίνεται γνωστό ότι η υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού δεν έχει αντίρηοη, στις προτομές του Παπαφλέσσα η αναγραφή του ονόματος να γίνεται σύμφωνα με την πρόταση των Φλεσσαίων.
Διερωτώμαι: πως "γίνεται γνωστό" στην ίδια απάντηση του Υπ. Πο. για "το σπίτι τον Παπαφλέσσα"; Σέ άλλο έγγραφο στο "κουβεντιαστό";
Όσον δε αφορά στο τι να γράφεται ως όνομά τοϋ 'εθνεγέρτου στις υπάρχουσες ή μελλοντικές τεχνουργούμενες προτομές δεν μου προξενεί εντύπωσιν η "στάσις Πιλάτου" του Υπουργείου (αν η πληροφορία που εδόθη προς καταχώρησιν εις την Ελευθερίαν είναι αληθής) εδώ δενήλεγξεν καί με τόσην Επιπολαιότητα έσβησε ένα Ιστορικό χωριό από τον Χάρτη της Ελλάδος, θα ησχολείτο με το τι όνομα θα γραφή το βάθρον μιας προτομής ή αγάλματος;
Κε Διευθυντά
Κάνοντας ενδεχομένως κατάχρηοιν του χώρου της εφημερίδας σας, επιτρέψατε μου να απευθύνω στο μέλος (ή τυχόν σε μέλη) της οικογένειας Φλέσσα που κατά το δημοσίευμα της εφημερίδας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" υπέβαλαν την σχετική πρότασιν.
Κύριε (οι)
o Σεβασμός στον τόπο που γέννησε πρωταγωνιστές ήρωες της Εθνικής μας υπάρξεως.
- Σεβαστήτε τη μνήμη των κατευθείαν προγονών σας ως σας εγνώρισα με την από 23 Νοεμβρίου 2000 επιστολήν μου. Είναι η ύστατη μου παράκλησις. Μη με αναγκάζετε η επιστολή που σας απηύθυνα τότε να καταχωρηθή εις τον Καλαματιανό Τύπο.
Διατελώ μετά τιμής
Γεωργ. Δημ. Δικαίος Γερανίου 39 Αθήνα 104.31
Μεσσηνιακός λόγος Πέμπτη 14 Μαρτίου 2002
Demetrios (Georgiou) FLESSAS 1745 - 1799
Born in Poliani, Kalamata, Messinias
Died in Sparti, Lakonia
Src: ΛΑΚΩΝΙΚΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΔΕΝΤΡΑ-LAKONIAN FAMILY TREES contact:
Notes for Θεοδώρα Νοταρά:
Ηταν η αδελφή του εκ Κορίνθου Γεωργίου Νοταρά Βλ. Γεωλογικό Δένδρο Κωνσταντίνου Ιωάννου Παπαφλέσσα
Notes for Κωνσταντίνα Ανδροναίου:
Στα αρχεία της κας Ντόρας Παπαφλέσσα στην Αθήνα βρέθησαν τρια γενεαλογικά δένδρα των Φλεσσαίων.
Το πώτον συνταχθέν υπό του Ινάννου Νικήτα Φλέσσα (1800-1888)
Το δεύτεο συνταχθέν υπό του Κωνσταντίνου Ιωάννου Φλέσσα (1840-1920) και το τρίτον συνταχθέν υπό του Γρηγορίου Κωνστ. Φλέσσα (1893-1978) τη υποδείξει του παππού του Κωνσταντίνου Ιωάννου Φλέσσα.