Ancestors of Δημήτριος Γεώργιος Φλέσσας

Generation 1

Σημειώσιες για τον Δημήτριος Γεώργιος Φλέσσας:

Υιός του Γεωργίου Παναγ. Φλέσσα και πατήρ του Παπαφλέσσα, γεννηθείς εις την Πολιανήν των Καλαμών τω 1736. Εφονεύθη εις συμπλοκήν προς τους Τούρκους, γενομένης εις τα πέριξ της Σπάρτης τω 1799, καθ' ήν εφονεύθη και ο σκληρός και αιμοχαρής Μπουλούμπασης. Αφήκε πολυμελεστάτην οικογένειαν αποτελουμένη εξ είκοσι επτά αρρένων τέκνων και ενός θήλεος την προστασίαν της οποίας ανέλαβεν ο συγγενής του Παναγιώτης Δικαίος, πρόκριτος της επαρχίας την εποχήν εκείνην (Τρ. Ευαγγελίδης).

Από το Χειρόγραφο βιβλίο του Κωνσταντίνου Ιωάννου Φλέσσα"

"Η αποστολή του κρέατος δια του εκλεκτού του Ηλία Φλέσσα εσκόπευεν εις τον έλεγχο του αριθμού των εν τω Πύργω Τούρκων. Ο Δρίβελης είδεν ότι ούτοι ήσαν οκτώ εν είς ήτο γιγαντώδης το ανάστημα , ο Βουρούβασης. Οι περί τον Φλέσσαν άλλωστε και διότι άρχισεν να βρέχει, έφυγαν εν τάχει και εισήλθεν εις τον Πύργον ουχί σύσωμοι αλλά ο καθένας χωριστά. Έν πρώτοις ανήλθον ο Δημήτρης Γρίβαλης και ο Νικήτας Φλέσσας ών ο έτερος εκάθησεν δεξιόθεν του Βουλούβασι, Δ. Φλέσσας αριστεράόθεν των δύο άλλων έκαστος παρακάθησεν εκάστω των άλλων Τούρκων, ο πελόριος Βουλούβασι κατέκρινεν οικτρώς τον Ζαχαριάν, ότε ο Ηλίας Φλέσσας επήνεσε την ανδρίαν και την ευφυΐαν του Ζαχαριά, εφ’ώ ο Βουλούβασης χολωθείς λαμβάνει αίφνης δια μεν της αριστεράς χειρός τον Νικήτα Φλέσαν από του τραχήλου, διά δε της δεξιάς χειρός τον Δημήτρην Φλέσσαν και τας κεφαλάς των κατέβασεν επί της εστίας. Συνάμα συνεπλάκησαν και οι λοποί ουδενός δυναμένου όπως ποιήση χρήσιν των όπλων.

Εν τη αγωνία ταύτη ο Δημήτρης Δρίβαλης επέσπασεν της εστίας κέραμον και πλήττει δι’ αυτού τον Μπουλούμπασην κατά κροτάφου πάραυτα πεσόντα αναίσθητον και ούτω πάντας τους Τούρκους συγκατέσφαξαν πλην ενός, διασωθέντος εις Σπάρτην και το γεγονός αναγγείλοντας εις τας Τουρκικάς αρχάς. Ο Ηλίας Φλέσσας μετά των άλλων σαλεύσας τα σώματα των φονευθέντων Τούρκων και αποκόψας την κεφαλήν του Μπουλούμπαση, επορεύθη εσπευσμένως εις διακειμένην τινά μονήν κατά την Λυγκούστρα προς διανυκτέρευσιν.

Μετά δε μίαν ώραν από της εις την μονήν αφίξεώς των έφθασαν από Σπάρτη, προδοσία φαίνεται, εκατόν περίπου Τούρκοι, οίτινες επολιορκήσαντες τους εν τη μονή εννέα Έλληνες πυροβολούντες και αντιπυροβολούμενοι από της αρχής της πολιορκίας μέχρι πρωία της επιούσης ότε εφονεύθη ο Δημήτριος Φλέσσας πατήρ του Ηλία και Νικήτα Φλέσσα,

Την επιούσαν δύο ώρας μετά την ανατολήν του Ηλίου ηκούσθησαν πυροβολισμοί ούκ ολίγοι ρυπόμενοι υπό τον περί τον Ζαχαριάν ματαβαινόντων από του ενός χωρίου εις άλλον προς στέψιν ανδρογύνου τινός. Τους δε πυροβολισμούς τότους ακούσαντες οι Τούρκοι επίστευσαν ότι έρχετια εις επικουρείαν των πολιοτκουμένων ο Ζαχαριάς και αμέσως προς αλλήλους συνενοηθέντες επίστευσαν τούτο και είπον ότι έρχεται ο Στραβός στραβόν εννοόυντες τον Ζαχαριάν ένεκα ουλής κατά την όφρύν του καθιστώσης τον έτερον των οφθαλμών του ημίκλειστον. Ούτω λοιπόν οι Τούρκοι ετράπησαν εις φυγήν εγκαταλειπόντες τα πολεμοφόδια εαυτών και άλλα. Βεβαίως αν παρετείνετο η πολιορκία επί μίαν έτι ώραν θα παρεδίδεντο οι εν τη Μονή, διότι είχον σχεδόν αξαντλήσει άπαντα τα πολεμοφόδια.

Μετά την τοιαύτην των πολιορκούντων αποχώρησιν ο Ηλίας Φλέσσας μετά του αδελφού του Νικήτα και των άλλων ενεταφίασαν τον νεκρόν τους πατέρα εις την μονήν και έσπευσαν εις συνάντησιν του Ζαχαριά προς όν συναντήσαντες εν Λυγκούστρα αφηγήθησαν τα συμβάντα και παρέδωσαν την κεφαλήν του Μπουλούμπαση. Ο δε Ζαχαριάς λαβών εν χέρι την κεφαλήν έκοψε δια των οδόντων του τα αυτιά του και εδωρήσατο ένα αργυρούν πιστόλιον τω Ηλία Φλέσσα και έτερον τω Νικήτα Φλέσσα.

Την επιούσαν της συναντήσεως ανεχώρησαν ο Ηλίας και Νικήτας Φλέσσας μετά των οπαδών των εις την Πολιανήν Αμφείας, ένθα μετά ένα μήνα έμαθον τον θάνατον του Ζαχαριά. Διέμενον οι ανωτέρω εις Πολιανήν μέχρι του έτους 1805, διότι κατά συμπλοκήν μεταξύ Τούρκων και κλέπτων εφονεύθει ο Τούμπαρης, ο Φερέτος και ο Κούμανης, μετά τον φόνον των οποίων και μετά την έκδοσιν φιρμανίου ο Δημήτρης Δρίβαλης και Νικήτας Φλέσσας επορεύθησαν εις Ζάκυνθον, του Ηλία Φλέσσα μείνοντος εν τοις όρεσι της Αμφείας της επαρχίας Καλαμών."

Εφημερίς ΘΑΡΡΟΣ Σελίδα 6 Κυριακή 28 Μαϊου 2000

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟ

(ΔΙΚΑΙΟ-ΑΡΜΟΔΙΟ) 'Η ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ

Απάντηση στον κ Ι. Δικαίο

Κύριε Διενθυντά,

Με αφορμή την επιστολή τον κ. Ι. Δικαίου που δημοσιεύθηκε την 20- 52000 σε σκήλη της εγκρίτου εφημερίδας σας, αναφορικά με την ιστορία του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ, ως ιστορική οικογένεια των ΦΛΕΣΣΑΙΩΝ με το αναφθαίρετο δικαίωμα του απογόνου του εθνεργέτη του 1821 και 'Ηρωα του ΜΑΝΙΑΚΙΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΦΛΕΣΣΑ (ΔΙΚΑΙΟΥ-ΑΡΜΟΔΙΟΥ) 'Η ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ, θα μας επιτρέψετε για την αποκατάσταση της ιστορικής πραγματικάτητας να γνωρίσουμε στον ανωτέρω συντάκτη και στο ευγενές αναγνωστικό σας κοινό τα κστωτέρω αληθεί, τεκμηριωμένα και αδιάσειστα στοιχεία:

Φιλε κύριε, Από τα Εκκλησιαστικά Οφφίκια και Αξιώματα προκύπτουν επώνυμα: Σύγκελλος, Πρωτοσύγκελος, Οικονόμος Πρωτόπαπας, ΔΙΚΑΙΟΣ,

'Εκδικος, Ιερομνήμων, Σακελλάριος κ.ά. 'Οταν ο ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΦΛΕΣΣΑΣ ελαβε το ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΟΦΦΙΚΙΟ τον ΔΙΚΑΙΟΥ υπέγραφε ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣ. Ο λαός του τον ήθελε ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ. Αυτή είναι η ιστορία του πράγματος.

... Αν η οικογένειά σας το προσέλαβε λόγω συγγένειας, δεν το γνωρίζω. Φιλικώτατα

ΝΙΚΟΛΑΟΣ Β. ΤΩΜΑΔΑΚΗΣ

Τακτικός καθηγητής Πανεπιστημίου Μασσαλίας 4- Αθήνα Ο Διδάσκαλος του Γένους Αδαμάντιος Κοραής γράφει:

"ΔΙΚΑΙΟΣ" ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΑΞΙΩΜΑ, σημαίνον Τοποτηρητήν του ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ, ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ η Ηγουμένου Μονής. Μετά από αυτήν την αληθινή απάντηση του καθηγητή ο κ. Δικαίος προσπαθεί να μας πείσει με μια επιστολή ενός αγωνιστή που προέρχεται από τη Σάμο, του Φωτίου Ηλιάδη, που αναφέρει τον αδελφό του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ ΝΙΚΗΤΑ ΔΗΜ. ΦΛΕΣΣΑ δείθεν ως ΝΙΚΗΤΑ ΔΙΚΑΙΟ, και εξ' αυτού λανθασμένα να συμπεραίνει ότι και τον ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΦΛΕΣΣΑ πρέπει να τον έλεγαν ΔΙΚΑΙΟ.

Ο Ιστορικός του Αγώνος και Α' Υπασπιστής του ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ, . ΦΩΤΙΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ή ΦΩΤΑΚΟΣ διευκρινίζει ότι στην ΠΟΛΙΑΝΗ κατά την Εθνεγερσία του 1821 υπείρχαν δύο ΝΙΚΗΤΕΣ:

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ και ο αδελφός του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ: Ο ΝΙΚΗΤΑΣ ΔΗΜ. ΦΛΕΣΣΑΣ και Ο ΝΙΚΗΤΑΣ ΠΑΝ. ΔΙΚΑΙΟΣ, ΛΟΧΑΓΟΣ και γαμπρός του ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

Για την αλήθεια παραθέτουμε ενδεικτικά δύο επιστολές του ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΝΙΚΗΤΑ ΦΛΕΣΣΑ.

Α' Προς τον γυιό τού Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

"Αδελφέ καπετάν Γεναίε, ημείς εδώ φθάσαντες ετρέξαμεν εις βοήθειαν της Καλαμάτας, αλλά δεν επροφθάσαμεν, καθότι η Καλαμάτα καθόλου δεν αντεστάθη και εμπήκαν μέσα. Λοιπόν δια αγάπην Θεού και της φίλης πατρίδος τρέξετε το ογρηγορώτερον και βιάσατε και όσα στρατεύματα είναι αυτού, χωρίς στιγμήν να χρονοτριβείτε, απόψε να προφθάσετε. Γράψατε και του Κολιακόπουλου και του Γέρου, άπου να ταχύνουν τον ερχομόν τους, διότι ό κόσμος έφθασε εις απελπισίαν, τόσα σε λέγω και προσπάθησον το ογληγορώτερον να προφθάσετε.

Τη 28-Μαίου 1825

Οι αδελφοί ΝΙΚΗΤΑΣ ΦΛΕΣΣΑΣ - ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠΑΤΣΩΡΗΣ

Β' Προς το Σεβαστόν Υπονργείο των Πολεμικών

Δια του ταπεινού μου αναφέρω, ότι μετά τον αναχωρισμό μου από τα αυτού και ελθών εις τα εδώ, βλέποντας την μεγάλην ανάγκην εσυνέργησα μετά των καπεταναίων της Μεσσηνίας και εσυστήθη στρατόπεδο εις Κουτζουκμάνην, το οποίον εχρησίμευσε μεγάλως εις τον τόπον, και έως ώρας όπου είταν δεν εύρεν καιρόν ο εχθρός να κάμει τους σκοπούς του, τώρα βλέπω, ότι εξ' αιτίας των τροφών και εφοδίων ίνα διαλυθεί και είναι δυστυχία μεγαλωτάτη. Ο τόπος και τον τρόπο δεν έχει πλέον όπου να οικονομήση καθ' ότι είναι αφανισμένος από τας προτέρας εφόδους του εχθρού. Μένω με σέβας

Τη 10 Μαρτίου 1826 Γαρδίκι, Καλαμών Ο Πατριώτης ΝΙΚΗΤΑΣ ΦΛΕΣΣΑΣ

(Γ.Α.Κ. Υπ. Πολέμου ΦΑΚ25)

Το 1836 ο Βασιλιάς ΟΘΩΝ απένειμε στον ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΝΙΚΗΤΑ ΔΗΜ. ΦΛΕΣΣΑ το παράσημο του Αργυρού Σταυρού του Τάγματος του Σωτήρος (Φ.Ε.Κ 21/25-5-1836)

Παραθέτουμε για την αλήθεια φωτοτυπία της ιδιοχείρου υπογραφής του ως Δημάρχου Αμφείας έτους 1836:

'Άλλωστε ο ΑΡΧΕΙΟΦΥΛΑΞ του ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ δεν αρνήθηκε την αρμοδιότητα απονομής του ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΟΦΦΙΚΙΟΥ του ΔΙΚΑΙΟΥ και άλλων Αξιωμάτων και Οφφικίων από το ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ , ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ούτε αρνήθηκε ότι ο " ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΦΛΕΣΣΑΣ ΕΧΡΙΣΘΗ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ από τον ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ, ουτε απέκλεισε το γεγονός ότι έλαβε τό ΟΦΦΙΚΙΟ τον ΔΙΚΑΙΟΥ, ούτε το γεγονός ότι εκ του ' ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ αυτού τίτλου διορίσθηκε Πατριαρχικός 'Εξαρχος Κωνσταντινουπόλεως, δηλαδή Αντιπρόσωπος τού ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ σε μεγάλης σημασίας Εκκλησιαστική περιοχή, όπως ήταν ήδη ο 'Εξαρχος του ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ στα Ιεροσολυμα. Απλώς ανέφερε ότι δεν βρήκε έγγραφα στοιχεία. Ομοίως και κατά την εμφύλιο περίοδο 1823-1825 δεν ευρέθη λόγω πιθανής απώλειας ή καταστροφής και το δίπλωμα με το οποίο ο ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ διόρισε τον ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ ως Υπουργό των Εσωτερικών και της Αστυνομίας, το γεγονός όμως αυτό δεν δύναται να αμφισβητήσει το Αξίωμα του 'Ηρωα του Μανιακιου. (ίδετε Φωτακου: ΒΙΟΣ του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ σελ. 79). 'Οταν ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ , ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΦΛΣΣΣΑΣ έγινε Ανωτάτη ΑΡΧΗ της Φιλικης Εταιρίας και Συναρχηγός αυτής, έλαβε το μυστικό όνομα ΑΡΜΟΔΙΟΣ και το συνθηματικό ΑΜ με τα οποία υπέγραφε τα έγγραφα της εταιρείας. "Αλλα σπουδαία μέλη όπως ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΡΑΣ, 0 ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΑΡΜΑΚΗΣ, Ο ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΣ, Ο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΕΡΡΑΙΒΟΣ, και ο Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ αντί των στοιχείων της αλφαβήτου και των μυστικών ονομάτων που είχαν τα ιδρυτικά μέλη της Φιλικής Εταιρίας έλαβαν αντίστοιχα τους αριθμούς 108, 109, 110, 114, και 118 και αυτούς χρησιμοποιούσαν στήν αλληλογραφία τους.

('Ιδετε Τ. ΒΟΥΡΝΑ: "ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ" σελ: 48-51 και Ε. ΞΑΝΘΟΥ: "Απομνημονεύματα Φιλικής Εταιρείας" σελ. 110-111 και 137-138).

Το γεγονός ότι σε στήλη του ΜΑΝΙΑΚΙΟΥ έχει γραφεί από τον σύλλογο Τριφυλίων της Αθήνας το 1975 κατά λάθος, η εσφαλμένη ένδειξη ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣ αντί του ορθού ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΗΛΙΑ ΦΛΕΣΣΑΣ και έχει παραλειφθεί και τό το όνομα του ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΝ. ΦΛΕΣΣΑ, αυτό σημαίνει παραπληροφόρηση και παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας και για τον λόγο αυτό παρακαλούμε τον άξιο Δήμαρχο Νέστορος να προβεί στην αναγκαία διόρθωση.

(Α.Χ.Ε.Β. φακ. 220).

Ο Δήμαρχος Καλαμάτας ΑΝΤ. ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗΣ με το αριθμ. 1011/156-1865 πιστοποιητικό βεβαίωσε ότι η Αικατερίνη χηρα ΗΛΙΑ ΔΗΜ. ΦΛΕΣΣΑ ήταν νόμιμος σύζυγος του υπέρ πατρίδος πεσόντος οπλαρχηγού ηΛιΑ ΔΗΜ. ΦΛΕΣΣΑ αδελφού του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ (Α.Χ.Ε.Β. αρ. 18929 φακ.'Ι20) (Για πιστοποίηση παραθέτομμε φωτοαντίγραφα των ανωτέρω εγγράφων).

Αγωνιστών που Θυσιάστηκαν μαζί του γιά την Ελευθερία του Γένους, ονόμασε την περιοχή όπου έγινε η θρυλική μάχη του ΜΑΝΙΑΚΙΟΥ σε ΔΗΜΟ ΦΛΕΣΣΙΑΔΟΣ. (ΦΕΚ 80/28-12-1836) και πρόσφατα με το νόμο 2539/97 (ΦΕΚ 244 τεύχος Α 4-12-1997 σε ΔΗΜΟ ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ. Με το Β.Δ. 157/1969 κόθε 20ή Mtfiou εορτάζεται στο ΜΑΝΙΑΚΙ η επέτειος της ομώνυμης Θρυλικής μάχης

Οι κύριοι Δήμαρχοι ΑΘΗΝΩΝ- ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ - ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ -ΘΟΥΡΙΑΣ - ΝΕΣΤΟΡΟΣ που διακρίνονται μεταξύ των άλλων καί για την πολιτιστική των ευαισθησία, παρακαλούμε για λόγους ορθότητας όπως σε όλες τις προτομές του 'Ηρωα τού ΜΑΝΙΑΚΙΟΥ αναγράψουν πλήρη την ονομασία:

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΦΛΕΣΣΑΣ

(ΔΙΚΑΙΟΣ-ΑΡΜΟΔΙΟΣ)

ή ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ

Κύριε Δικαίε αυτή είναι η ιστορική αλήθεια και πραγματικότητα.'Οσο και αν θέλετε, να μην την παραδέχεστε δικαίωμά σας. 'Ομως μην επιχειρείτε άστοχα και μάταια να παραπλανήστε και να συγχέετε, διότι άλλη ιστορία έγραψε ο ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑΣ και οι ΦΛΕΣΣΑΙΟΙ οπλαρχηγοί αδελφοί, ανεψιοί του και άλλη η δική σας οικογένεια.

Η κοινή γνώμη, οι μελετητές και φιλίστορες και οι Αρμόδιες Αρχές έχουν γνώση καί κρίση και δεν χρειάζεται να "βαπτίζετε" τους ΦΛΕΣΣΑΙΟΥΣ οπλαρχηγούς αδελφούς, ανεψιούς του ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ ΔΙΚΑΙΟΥΣ για να τούς πείσετε άτι έχετε συγγένεια.

Ο λαός και η ιστορία μας απεκάλεσε τον ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΦΛΕΣΣΑ, όταν έγινε ΚΛΗΡΙΚΟΣ (ΠΑΠΑΣ) ως Παπαφλεσσα καί όχι ως ΠΑΠΑ-ΔΙΚΑΙΟ και δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα δημοτικά άσματα γιά τους ΦΛΕΣΣΑΙΟΥΣ οπλαρχηγούς από τον παππού του ΓΙΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ ΓΕΩΡΓΙΟ ΦΛΕΣΣΑ (1770) έως τον 'Ηρωα του ΜΑΝΙΑΚΙΟΥ αναφέφουν ρητά το επώνυμο ΦΛΕΣΣΑΣ.

Κύριε Διευθυντά σας ευχαριστούμε για την φιλοξενία και σας ζητάμε συγνώμη που αφαιρέσαμε πολύτιμο χώρο από τις στήλες της εγκρίτου και αρχαιοτέρας εφημερίδας σας και λόγω αυτής της στενότητας χώρου, δεν μπορούμε να αναφέρουμε και άλλα πολλά αληθή και αδιάσειστα στοιχεία για τον ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ και τους ΦΛΕΣΣΑΙΟΥΣ, προγόνους μας.

Καλαμάτα 24-5-2000

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

ΤΩΝ ΦΛΕΣΣΑΙΩΝ

ΑΠΟΓΟΝΩΝ ΤΟΥ ΠΑΠΑ-ΦΛΕΣΣΑ

Κε Διευθυντά

Παίρνω αφορμή από το δημοσίευμα της εφημερίδας σας (21.2.2002) υπό τον τίτλον: Από τους "σοφούς εγκεφάλους" του Υπουργείου Πολιτισμού προτείνεται ο "ακρωτηριασμός" της Ιστορίας της Λεβεντογέννας Πολιανής..." καί έχων υπόψιν μου την πληροφορίαν που κατεχώρησε η συνάδελφος σας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" (2.2.2002) υπό τον τίτλο "Το σπίτι του Παπαφλέσσα", σας αποστέλλω την παρούσαν μου με κάποιες επισημάνσεις.

Διερωτώμαι: πως "γίνεται γνωστό" στην ίδια απάντηση του Υπ. Πο. για "το σπίτι τον Παπαφλέσσα"; Σέ άλλο έγγραφο στο "κουβεντιαστό";

Όσον δε αφορά στο τι να γράφεται ως όνομά του 'εθνεγέρτου στις υπάρχουσες ή μελλοντικές τεχνουργούμενες προτομές δεν μου προξενεί εντύπωσιν η "στάσις Πιλάτου" του Υπουργείου (αν η πληροφορία που εδόθη προς καταχώρησιν εις την Ελευθερίαν είναι αληθής) εδώ δεν ήλεγξεν καί με τόσην Επιπολαιότητα έσβησε ένα Ιστορικό χωριό από τον Χάρτη της Ελλάδος, θα ησχολείτο με το τι όνομα θα γραφή το βάθρον μιας προτομής ή αγάλματος;

Κε Διευθυντά

Κάνοντας ενδεχομένως κατάχρησιν του χώρου της εφημερίδας σας, επιτρέψατε μου να απευθύνω στο μέλος (ή τυχόν σε μέλη) της οικογένειας Φλέσσα που κατά το δημοσίευμα της εφημερίδας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" υπέβαλαν την σχετική πρότασιν.

Κύριε (οι)

o Σεβασμός στον τόπο που γέννησε πρωταγωνιστές ήρωες της Εθνικής μας υπάρξεως.

- Σεβαστείτε τη μνήμη των κατευθείαν προγονών σας ως σας εγνώρισα με την από 23 Νοεμβρίου 2000 επιστολήν μου. Είναι η ύστατη μου παράκλησης. Μη με αναγκάζετε η επιστολή που σας απηύθυνα τότε να καταχωρηθεί εις τον Καλαματιανό Τύπο.

Διατελώ μετά τιμής

Γεωργ. Δημ. Δικαίος Γερανίου 39 Αθήνα 104.31

Μεσσηνιακός λόγος Πέμπτη 14 Μαρτίου 2002

Demetrios (Georgiou) FLESSAS 1745 - 1799

Born in Poliani, Kalamata, Messinias, Died in Sparti, Lakonia

Src: ΛΑΚΩΝΙΚΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΔΕΝΤΡΑ-LAKONIAN FAMILY TREES

Σημειώσεις για την Θεοδώρα Νοταρά:

Ήταν η αδελφή του εκ Κορίνθου Γεωργίου Νοταρά Βλ. Γεωλογικό Δένδρο Κωνσταντίνου Ιωάννου Παπαφλέσσα

Notes for Κωνσταντίνα Ανδροναίου:

Στα αρχεία της κας Ντόρας Παπαφλέσσα στην Αθήνα βρέθηκαν τρία γενεαλογικά δένδρα των Φλεσσαίων.

Το πρώτον συνταχθέν υπό του Ιωνάννου Νικήτα Φλέσσα (1800-1888)

Το δεύτερο συνταχθέν υπό του Κωνσταντίνου Ιωάννου Φλέσσα (1840-1920)

και το τρίτον συνταχθέν υπό του Γρηγορίου Κωνστ. Φλέσσα (1893-1978) τη υποδείξει του παππού του Κωνσταντίνου Ιωάννου Φλέσσα.